Hoe Anta Gueye Engl haar gezin voedt in een tijd van onzekerheid
Anta Gueye Engl woont met haar veertien kinderen en kleinkinderen op een bescheiden erf aan de rand van de Senegalese stad Thiès. Ze houdt kippen, geiten, schapen en paarden, verbouwt voedsel en naait kleding. Maar hoe hard ze ook werkt, elk jaar opnieuw komt dezelfde spanning terug: het magere seizoen. In Senegal is dat de periode tussen twee oogsten, waarin voedsel duurder wordt, de regenval grillig is en de opbrengsten van het land dalen. “Als het magere is het altijd moeilijk om eten op tafel te krijgen,” zegt Anta. seizoen begint,
Als traditie en honger samenvallen
Juist in die zware maanden valt Tabaski, een belangrijke feestdag in Senegal, waarbij gezinnen traditiegetrouw samenkomen en een schaap slachten. Het is een moment van verbondenheid, maar ook van grote druk. Want wie geen schaap kan kopen, moet soms het feest overslaan of schulden maken. Anta hield al sinds 1989
schapen, maar zonder de juiste gezondheidszorg, voer of kennis, bleef haar kudde kwetsbaar. “Het was
frustrerend,” zegt ze. “We riepen de dierenarts pas als een dier heel ziek was.”
Over het Tabaski-feest
Tabaski, het offerfeest, is een van de belangrijkste religieuze feestdagen in Senegal. Gezinnen slachten traditioneel een schaap – als teken van verbondenheid, vrijgevigheid en respect. Omdat het feest vaak
samenvalt met het magere seizoen, voelen veel gezinnen extra druk. Schapen zijn duur, en wie er geen kan kopen, mist niet alleen het feest, maar ook het gevoel erbij te horen.
“De overheid is zeer betrokken bij het zorgen voor voldoende schapen in deze periode,” zegt Daouda Ndao, directeur van Heifer Senegal. “Elk jaar komen er zo’n 300.000 schapen het land binnen om het tekort op te vangen.”
Wat er veranderde
In 2017 startte Heifer Senegal samen met de Senegalese overheid een programma om boeren zoals Anta te ondersteunen. De overheid leverde schapen, Heifer bood training, veeartsen werden opgeleid en boeren kregen toegang tot voer en krediet. Anta: “Ik zorg nu beter voor mijn dieren en grijp sneller in.” Sindsdien komt de dierenarts preventief langs, is de productie gestegen en zijn haar dieren gezonder. Dat geeft Anta rust, zekerheid en uitzicht op de toekomst.
Geen schaap meer kopen
“Als Tabaski of een familiefeest komt, hoeven we nu geen schaap meer te kopen – we fokken ze zelf,” vertelt Anta. “En als we geld nodig hebben, verkopen we een dier. We hebben altijd iets achter de hand.” Ook haar gemeenschap profiteert: “Mensen komen nu naar óns om een schaap te kopen.”
